Als de werkelijkheid begrijpelijk was, zou er geen kunst bestaan.

Albert Camus

Over mijn werk:

Opletten, er komt een liedje langs.

Het maken van beelden en installaties is de laatste jaren steeds meer geworden; zien wat zich aandient, wat vlakbij is. De dingen die er al lang waren, a.h.w. voor het oprapen liggen, in een andere context plaatsen. Een subtiele verschuiving van zoeken naar vinden.

Misschien is veel van mijn werk terug te voeren tot het verlangen te kunnen rusten in het moment. Een stoel kan daarbij behulpzaam zijn, een huis ook. Alles wat de mogelijkheid biedt om te schuilen of stil te staan. Als de stoel geen tafel heeft om zich onder te voegen, wordt stoel podium, precair podium. Als huizen geen deuren hebben en uit het lood hangen, waggelen ze misschien ergens naar toe of krijgen een richting die ze zelf niet uitgekozen hebben.

Ze doen hun best om in de wereld te zijn. Die materialiteit is problematisch genoeg. Toch springen ze enthousiast te voorschijn.

Het ene beeld is de moeder van het volgende en zo gaat dat spelletje maar voort.